Κάταγμα πέους

Κάταγμα πέους είναι η ρήξη του ινώδη χιτώνα όταν το πέος βρίσκεται σε πλήρη στύση. Στην στύση αλλάζει το πάχος του χιτώνα αυτού από 2 χιλιοστά που είναι το φυσιολογικό σε κατάσταση «ηρεμίας» σε 0,25 – 0,05 χιλιοστά.

Έτσι το πέος είναι πολύ πιο ευαίσθητο σε κάκωση – τραυματισμό απ’ ότι το χαλαρό πέος. Παρουσιάζεται συνήθως στην κάτω επιφάνεια του πέους και δεξιά, ενώ εξαιρετικά σπάνια μπορεί να αφορά και τις δύο πλευρές. Εμφανίζεται συνήθως σε άνδρες ηλικίας 20-50 ετών .

Δύο είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να προκύψει κάταγμα πέους:

  • Πλήρης στύση
  • Βίαιος τραυματισμός

Αιτίες:

  • Σεξουαλική επαφή (σε ποσοστό 60-80%)
  • Αυνανισμός
  • Aπότομες κινήσεις που μπορεί να κάνει κάποιος στον ύπνο του και να το προκαλέσει
ΠΡΟΣΟΧΗ

Η θεραπεία εκλογής του κατάγματος πέους είναι η χειρουργική αντιμετώπιση και μάλιστα άμεσα μέσα στις πέντε πρώτες ώρες από το συμβάν

Συμπτώματα που συνοδεύουν το κάταγμα πέους

  • Ήχος κατάγματος (σαν να σπάει ένα “κλαδί” ή “κόκαλο”)
  • Οξύς πόνος και ταυτόχρονα
  • Απώλεια στύσης
  • Δυσκολία στην ούρηση ή ακόμα και αδυναμία ούρησης (στην περίπτωση ταυτόχρονης ρήξης και της ουρήθρας σε ποσοστό 20%)

Κλινική εικόνα του πέους μετά το κάταγμα

  • Μελάνιασμα και πρήξιμο (οίδημα)
  • Παίρνει τη μορφή ενός “S”
  • Αίμα από την ουρήθρα.

Η διάγνωση για το κάταγμα πέους από τον ουρολόγο- ανδρολόγο βασίζεται στο ιστορικό του άνδρα και στην κλινική εξέταση.
Σε περίπτωση αμφιβολίας ή όταν θέλουμε να επισημάνουμε το επίπεδο και την βαρύτητα της ρήξης συμπληρώνεται από τον παρακάτω απεικονιστικό έλεγχο, που συνήθως είναι περιττός μιας και η οποιαδήποτε συμμετοχή άλλης ανατομικής περιοχής αναγνωρίζεται και διορθώνεται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης:

  • Υπερηχοτομογραφία πέους, όπου αναγνωρίζεται το αιμάτωμα και πιθανόν η θέση της ρήξης του σηραγγώδους σώματος
  • Ουρηθρογραφία, αν υπάρχει υπόνοια συμμετοχής της ουρήθρας, για την απεικόνιση της ρήξης της ουρήθρας
  • Μαγνητική τομογραφία

Αντιμετώπιση κατάγματος πέους

Η αντιμετώπιση μπορεί να έχει συντηρητική ή χειρουργική μορφή. Ωστόσο οι γιατροί επισημαίνουν ότι η συντηρητική θεραπεία συνοδεύεται από υψηλά ποσοστά στυτικής δυσλειτουργίας και θα πρέπει να εφαρμόζεται σε εξαιρετικά επιλεγμένες περιπτώσεις και αφού έχει ενημερωθεί ο ασθενής για τις πιθανές επιπλοκές.

Η συντηρητική θεραπεία, εφαρμόζεται σπάνια και ενδείκνυται σε απλή κάκωση του πέους χωρίς συνυπάρχουσα ρήξη του σηραγγώδους σώματος, άρα όχι σε κάταγμα.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

  • Παγοκύστες
  • Περίδεση
  • Χορήγηση αντιβιοτικών
  • Αναλγητικά
  • Χορήγηση σκευασμάτων που αναστέλλουν τη στύση.

Το κάταγμα του πέους είναι επείγουσα χειρουργική πάθηση, αφού η καθυστερημένη αντιμετώπιση (πέραν των 5-7 ωρών) μπορεί να συνοδευτεί με μόνιμη στυτική δυσλειτουργία

Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης αναγνωρίζεται η ρήξη και συρράπτεται ενώ ελέγχεται και η ουρήθρα για πιθανή κάκωση αυτής

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΜΑΣ